OERRR-lang geleden, het museum
De kunsten zijn een vak op zichzelf. Steeds meer scholen kiezen er voor om daarnaast ook structureel aandacht te besteden aan de creatieve vakken, gekoppeld aan hun wereldoriëntatie onderwijs. Zo ook op deze school, waar de kinderen leerden over de prehistorie en hierbij verschillende media zoals film, boetseren en schilderen inzetten en kunstvakdocenten van het Cultuurknooppunt uitnodigden in de klas.
Kunst op deze manier integreren zorgt voor een rijke leerervaring waarbij kinderen zich persoonlijk verbonden voelen en hun creatieve vaardigheden kunnen ontwikkelen.
Binnen de beeldende kunst gingen de leerlingen aan de slag met dinosauriërs, onder leiding van Joan Wamsteeker. Hoe zag de aarde er 225 miljoen jaar geleden uit? Heel anders… alle stukken land lagen tegen elkaar aan! De dino’s woonden overal, er waren bossen, woestijnen, vulkanen, bergen en het was overal lekker warm. De leerlingen zijn gaan schilderen. Eerst de aarde en de lucht. Daarna kozen ze hun favoriete dino, voor op de voorgrond van het werk. Zo ontstond een kleurrijke prehistorische wereld. Onderzoekers zijn er namelijk steeds zekerder van dat dino’s meer kleuren hadden dan tot nu toe gedacht werd. En misschien wel veren!
De podiumkunsten nodigen uit om in de huid te kruipen van de eerste mens. Zo onderzoeken we menselijk gedrag, toen en nu. Ons dagelijk leven zit vol met sociale gedragingen, die ons helpen op een fijne manier samen te leven. Hoe ging dat in de oertijd? En als je geen taal hebt om je uit te drukken? Kinderen uit groep 3-4 zitten in een ontwikkelingsfase waarin zij oefenen met hun eigen impuls controle en fysieke expressie van emoties. We stellen ons voor dat de oermens heel direct en fysiek communiceerde, wat fijn aansluit bij deze leeftijd.
En wat maakten deze mensen mee? Lekker buiten, achter de everzwijnen aan. En ’s avonds een vuur maken. De taal-opdrachten uit de klas werden voortgezet in de theater les. Spannende schrijf-opdrachten over verschillende aspecten van de oer-tijd werden omgezet in scenes. We verdiepten ons in het vertellen van een goed verhaal, en hoe je dit kunt vertellen zonder taal te gebruiken.
Vanmorgen toen ik wakker werd stond ik oog in oog met een dinosaurus... Hoe ging dit verhaal verder?
Het spelmateriaal werd door theaterdocent Claire omgezet in ‘video-kunst’. Kinderen oefenden met spelen voor de camera, maakten hun eigen geluidsopnames en droegen oer-stoere kostuums!
De ouders waren al lang niet in de klas geweest. De leerkrachten besloten de afsluiting in de klas te houden en alle ouders uit te nodigen. We deden dit groepsdoorbrekend, en gebruikten de hele verdieping. In een museum-setting werd alle kunst geexposeerd. De video-kunst werd tentoongesteld op de digi-borden. De leerlingen waren de supposten en de gidsen. Door te vertellen over je werk, breng je je eigen keuzes onder woorden. Zo is tentoonstellen ook een reflectieve ervaring.
Samen met de school onderzoeken we hoe deze manier van thematisch onderwijs zich verder kan ontwikkelen door de school. Een heel mooie ontwikkeling!
